கடந்த பாகத்தை தவற விட்டவர்கள் கீழே உள்ள இணைப்பை சொடுக்கவும்...
மறுநாள், சரண்யா ரகுவிடம் நடந்த எல்லாவற்றையும் கூறினாள். ரகு எல்லாவற்றையும் பொறுமையாக கேட்டுவிட்டு சீதாவின் இறந்த கால நண்பன் குறித்து
வருந்தினான். இப்போது தான் ரகுவிற்கு புரிந்தது சீதா ஏன் தன்னுடன் இரண்டு சக்கர வாகனத்தில் வரவில்லை என்று. சீதாவின் மன வருத்தத்திற்கு முழுமையாக
ஆறுதல் அளிக்கமுடியாது என்றாலும், ஓரளவிற்கு முடியும் என நினைத்துகொண்டான். மூன்று நாட்களுக்கு பிறகு, ரகு சீதாவை தன்னுடன் காபி அருந்த அழைத்தான்.
அவளும் சரண்யா அன்று விடுமுறை என்பதால் அவனுடன் செல்ல முடிவெடுத்தாள். வெகுநாட்களுக்கு பிறகு இருவரும் தனியே பேசிக்கொள்ளும் வாய்ப்பிருந்தும் நிமிடங்கள் யாவும் மௌனங்கள் மட்டுமே விழுங்கி கொண்டிருந்தது. ஒரு கட்டத்தில் தனது மௌனத்தை முறித்த ரகு, உன் நண்பனுக்காக நானும் வருந்துகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டான்.
இரண்டு வாரங்களுக்கு பிறகு, அது ஒரு அழகிய கார்காலம். மேக மூட்டங்கள் அடுக்குமாடி கட்டிடங்களை முட்டிக்கொண்டிருந்தன. வழக்கம் போல சீதா மற்றும் சரண்யா அலுவலகத்திற்கு சீக்கிரமே வந்துவிட்டார்கள். அப்பொழுது ரகு வேகமாக அலுவலகத்திற்குள் நனைந்த படி ஓடிவந்தான். அவனது உடைகள் மழையில் நனைந்து இருந்தது. நேராக சீதாவின் இருக்கைக்கு வந்தவன், அவளிடம் என்னுடன் ஒரு ஐந்து நிமிடம் வெளியே வரமுடியுமா என்றான். அவளுக்குள் காதல் ஒளிந்திருப்பது உண்மை என்பதால் என்னவோ, அவ்வளவு அவசரமாக ரகு கேட்டதும் ஏன்? எதற்கு? என்று எதுவுமே கேட்காமல் ரகுவுடன் நடக்க ஆரம்பித்தாள் சீதா. ரகு சீதாவை அழைத்து கொண்டு அலுவலகத்திற்கு வெளியே சென்றான். ரகுவை பின்தொடர்ந்த சீதா ஒரு ஐந்து அடி இடைவெளி விட்டே அவனுடன் நடந்தாள். ரகு ஒரு ஐம்பது அடி கடந்தவுடன் நின்றான், அப்போது அவன் மட்டும் மழையில் நனைய தொடங்கினான். ஐந்தடி இடைவெளியில் வந்த சீதாவின் மேலே மஞ்சள் நிற வெயில் மட்டும் அணைத்து கொண்டிருந்தது. இந்த மழை காட்சியை சீதா கண் கொட்டாமல் ரசிக்க தொடங்கினாள். இந்த காட்சியை சீதாவின் கண்களில் பதிவு செய்யவே ரகு அவ்வளவு அவசரமாக அவளை அழைத்து வந்தான். அப்போது எதிர்பாராத விதமாக சீதாவின் கைகளை பற்றி நான் உன்னை காதலிக்கிறேன் என்றான் ரகு. இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத சீதாவும் தன் மனதிற்குள் ஒளித்து வைத்திருந்த காதலை ரகுவிடம் கண்களால் பரிமாறினாள்.
முற்றும்.
டிஸ்கி:
இந்த கதையில் வந்த சம்பவங்கள் மற்றும் கதாபாத்திரங்கள் யாவும் கற்பனையே.
0 மறுமொழிகள்:
Post a Comment